آفرینش طرح های کاربردی
مجله شرکت آسانسور و پله برقی صعود گستر سبلان
هر قطعه ای برای کارکردی خاص ساخته می شود؛ برخی برای پوشش بخشی از یک ماشین، برخی برای نگهداری با حمایت از قطعه دیگر و با کار در سرعت های گردش بالا . آفرینش طرح های کاربردی به این معناست که قطعه به گونه ای طراحی شود که تمام نیازهای کاربردی اولیه را برآورده سازد. به این جهت مهندس طراح بایستی دارای دانش عمیقی از ورق ها و خواص فیزیکی و شیمیایی آن ها باشد و در فاز طراحی، همواره این ویژگی ها را مدنظر قرار دهد.
ورق های فلزی مزایا و ویژگی های مهمی دارند؛ در قیاس با بلوک های فلزی سبک تر و به راحتی قابل شکل دهی هستند سن حال ورق های فلزی موادی توېرو محکم مانند بلوک ها آنجه در معرض بارها و ضربات سنگین و پیوسته قرار اند احتمالا خم شده و تغییر شکل خواهد داد. این مهارت مهندسان طراح است که با کاربرد روش های شکل دهی بتوانند به استحکام قطعات ورقی بیفزایند و شکل ظاهری قطعه را با مدنظر قرار دادن کارآیی نهایی آن به گونه مورد نیاز در آورند.
توزیع نیروها:
چنانچه نیروی زیادی در نقطه ای نامناسب و با حتی نیروی کوچکی در مساحتی بسیار کوچک به یک قطعه ورق وارد شود ، می تواند باعث تغییر شکل قطعه گردد. بنابراین دقت در طراحی توزیع نیروها بر قطعات ورقی اهمیت پیدا می کند. راهکار مادر چنین مواقعی کاهش نیروی وارده و با توزیع این نیرو در سطح قطعه از راه تقویت نقاط ضعیف باهدف پیشگیری از تغییر شکل می باشد.
استفاده از کشش بجای فشار:
مجله شرکت آسانسور و پله برقی صعود گستر سبلان
قطعات با طول بلند و سطح مقطع کوچیک می توانند به راحتی تغییر شکل دهند. دلیل آن روشن است چرا که نیروی وارده و نیرو های متقابل درون قطعه فلزی با هم برخورد می کنند. همان قطعه هنگامی که بجای نیوری فشاری نیروی کششی بر آن اعمال گردد میتواند در برابر تغییر شکل مقاومت کند و این به دلیل توزیع بهتر نیروهاست. بنابراین یک طرح باید توجه داشته باشد که در مواردی که سطح مقطع قطعه کوچیک است اعمال نیروی کششی در مقایسه با نیروی فشاری بهتر است. اگر فشار به یک قطعه بلند وارد شود، ممکن است قطعه خم شود. این در حالتی است که همان قطعه نیوری کششی وارده را بسیار بهتر تحمل می کند.
ضخامت های گوناگون:
مجله شرکت آسانسور و پله برقی صعود گستر سبلان
هرچه ضخامت ورق فلزی افزایش یابد، مقاومت آن در برابر تغییر شکل بهبود می یابد. به زبان ساده چنانچه پایداری بهتری می خواهید، از ورق های ضخیم تر استفاده کنید. ضخامت بالاتر البته به معنی وزن بیشتر نیز می باشد. قطعه های بزرگ می بایستی سبک باشند و معمولا در نقاط معدودی تحت فشار قرار دارند؛ بنابراین دقت داشته باشید که از ورق های ضخیم تر فقط در نقاطی استفاده کنید که در معرض نیروهای بیشتری قرار دارند به گونه ای که وزن و بهای تمام شده قطعه را بی دلیل افزایش ندهیم.
در تولید بالا، روش مرسوم ساخت ورق های ضخیم تر از طریق اتصال چند ورق نازک به یکدیگر (با روش جوشکاری) است. این بدان معناست که می توانیم یک ورق نازک را فقط در نقاط لازم از طریق اضافه کردن قطعات ورقی، ضخیم تر کنیم تا در برابر نیروهای وارده مقاومت لازم را بدست آورد؛ بدون آنکه کل مجموعه را با افزایش ضخامت ورق سنگین و گران کنیم.
برای تعداد کم یا متوسط این روش بسیار اقتصادی است ولی در هر حال در مواردی که تعداد قطعات مورد نیاز بالاست به دلیل افزایش فرایند جوشکاری قطعه توجیه اقتصادی خود را از دست خواهد شاید بهتر باشد که کل قطعه را از ورق ضخیم تر تولید کنیم.
ثبت ديدگاه